Yazarlar

Evimin verandasında, sallanan koltuğumun tıkırtılarına yarenlik eden hafif bir meltem eşliğinde, kahve kokusu ile büyülenmiş , mehtaba karşı seni andım bugün, diye başladığım bir yazının hayalini kurdum. Sesli okuyunca pek bir hoş geldi kulağıma. Heyhat ne verandam var ne sallanan koltuğum…Lakin kahve kokusu eşliğinde tıkırtılarını dinlemekteyim klavyemin. Bugün bir arkadaşla seni andık gerçekten. Sahi nerelerdesin

EVDEKİ HESAP JOHN VERDON HIZINA UYMADI… Yaz ayları benim için bolca tembellik zamanlarıydı aslında. Bu yazı pek sevemedim ben. Deniz, güneş, kum, şezlong ve kitap keyfi pek bir kısa sürdü. Öncesi ve sonrası ise bol aksiyon dolu günler oldu. Bu aksiyonlar planlar çerçevesinde olmayınca da her iş birbirine karıştı. İşin özü evdeki hesap çarşıya uymadı. Koskoca

“Glenn Meade o gün San Remo’daydı. Otel odasında televizyonu açtı ve dehşet içinde kaldı. Dizleri titremeye başladı. CNN’in, Dünya Ticaret Merkezi ve Pentagon’a yapılan saldırıları canlı yayında verişini izliyordu. Onu ayakta duramayacak hale getiren şey, gözünün önünde olup biten felaket değil, yeni bitirdiği romanının birdenbire gerçeğe dönüşmesiydi…” Bu yıl, her ne kadar yağmurlar sebebi ile geldiğini

Hediye vermeyi en az hediye almak kadar severim. En son aldığım hediye; varlığı  ile hayatıma renk katan bir dosttan gelen kitaptı ve kapağına tarih ile kısa bir not düşülmüştü. Birbirine kitap hediye eden, ilk sayfasına not düşen kaç insan kaldı acaba? Yazık.. Neyse, gelen hediye ile oluşan sevincimi böyle düşüncelerle hüzne çevirmeden yeni yazıma başlayayım.Önce