Polisiye Hikaye Oku Dövmeci Katil

‘Ya da insanların uzak durmasını sağlayan bir üniforması.’ diye ekledi Ateş.Kaldırıma ve çocuk parkının arkasındaki çimlere konuşlanmış deliler gibi fotoğraf ve video çeken, haber sunan, röportaj almaya çalışan habercilerin yarattığı keşmekeşten uzak durmaya çalışarak, sahil tarafından çocuk parkına ulaşan Ateş, Ece ve Yaprak, onları tanıyıp yanlarına koşan bir kaç haberciyi hiç yokmuşlar gibi davranarak savuşturdu. Ateş, ‘Olay Yeri Girilmez’ yazan sarı şeridin başında bekleyen polislere bu gibi günler için sakladığı eski Polis kimliğini göstererek emin adımlarla şeridi kaldırarak olay yerine girdi, Ece ve Yaprak da onu takip etti.

Komiser Nihat yanında cinayet masasından iki polisle cesedin başında dikilip sigara içiyordu. Ateş’i görünce ‘Flaş flaş flaş!’ dedi endişeli bir sesle. ‘Ünlü Popçu Tarık Tay alnında bir dövme, orta parmağı kesik olarak, kalbinden bıçaklanmış halde Fındıklı Parkı’nda ölü bulundu.’

‘Gündüz saatinde katil buraya bir ceset bırakırken hiç tanık olmadığını söyleme bana.’ dedi Ateş.

‘Var ama işe yaramaz.’ diye cevapladı Komiser Nihat bıkkın bir sesle. ‘Katil tam bir tiyatro oynamış. Görgü tanıkları, türbanlı, iri yarı bir kadının tekerlikli sandalyeyle yaşlı bir adamı ittiğini görmüşler. Ben adamın iyice saklanabilmek için kadın kılığına girdiğini düşünüyorum. Hatta inandırıcı olması için onunla konuşuyormuş. Salıncakların arkasına geldiklerinde bu ağacın altına adamı indirip yaslayarak oturtmuş. Bir şeyler söyledikten sonra gitmiş. Başta kimse bir şeyden şüphelenmemiş.’

‘Yani cesedin sağ eli kalbinde değil miymiş?’ diye sordu Ateş

‘Hayır. Bu sefer değil.’‘Gündüz olduğu için sahnesini istediği gibi kuramamış.’ diye araya girdi Yaprak. ‘Yine de olay yerinin temel öğeleri önceki cesetlerle birebir aynı.’ Komiser Nihat ona uzun bir bakış attıktan sonra ‘Evet, öyle.’ diye cevaplayıp yeni bir sigara yaktı.

‘Zarftan ne çıktı?’ diye sordu Ece. ‘Henüz zarf gelmedi.’ dedi Komiser Nihat başını sallayarak. ‘Genelde ceset bulunduktan 3-4 saat sonra geliyor.’ Sonra Ateş’e döndü. ‘Olayın içinde artık basın var. Bunun seri cinayet olduğunu henüz bilmiyorlar ama yakında öğrenirler. Baskı büyük olacak. Bu sefer elinizi çok çabuk tutmanız lazım.’

Ateş cevap vermeden cesede doğru yürüdü. Ceset üzerinde katilin dikkat çekmemek için örttüğü kalın bir battaniyeyle, ağaca tuhaf bir açıyla yaslanmış oturuyordu. Battaniyenin kenarından sarkan sağ elinin orta parmağı yoktu, kolu dirseğine kadar kurumuş kanla kaplıydı. Dudakları çektiği inanılmaz acılar sonucu gerilmiş, göz altları morarmış, yüz kemikleri sanki yerinden oynamıştı. Alnındaki dövmede F13 yazıyordu.

‘Bu işi çözmek istiyorsak şu dövmelerin anlamını mutlaka bulmalıyız.’ dedi yanına gelen Ece.

‘Katil gitgide hızlanıyor.’ dedi Ateş. ‘Mutlaka bir hata yapacak.’

‘Büro’ya dönüp yeni bir toplantı yapalım. Bora belki bir şeyler bulmuştur.’ diye önerdi o sırada yere eğilmiş cesedi incelemekte olan Yaprak.

Üçü de hiçbir şey söylemeden haberci ordusunun arasından geçtiler. Kargaşanın ve uğultunun arasından tek duydukları ‘Tarık Tay, cinayet, dövme, F13, ünlü popçu ve dövmeci katil’ kelimeleriydi.

Bu davayı her zamankinden daha hızlı çözmeleri gerekiyordu çünkü basın ona çoktan Dövmeci Katil adını vermişti bile. Adımlarını hızlandırdılar…

Polisiye Hikaye DÖVMECİ KATİL – 8

Buldukları ilk taksiye atlayıp Büro’ya döndüklerinde hava kararmak üzereydi. Bora’yı da arayıp çağırdılar. Ece uzun bir gece olacağını hissettiği için herkese pizza söyledi ve hepsi Ateş’in odasında, yuvarlak masadaki yerlerini aldılar.

‘Neler buldun?’ dedi Ateş Bora’ya.

‘Yaprak arayıp haber verince son kurbanı da araştırdım. Her dört kurbanında da toplumda ve çevresinde çok saygın bir yeri var. Herkesçe çok seviliyorlar. Haklarında kötü bir şey yazan ya da söyleyen yok. Kısacası kayda değer bir düşmanları yok. Banka hesapları da oldukça yüklü. Mal varlıkları çok fazla. Borçları, alacakları yok. Ufak tefek rüşvetler var ama hesaplarda ciddi bir usulsüzlüğe rastlamadım. Yani cinayetlerin sebebi bir düşmanlık ve para olamaz.’

‘Devam et.’ dedi Ece cesaret verircesine.

‘Ama herkesin kirli sırları vardır.’ diye gülümseyerek devam etti Bora. ‘Senin ‘tecavüzcü olabilirler’ telefonundan sonra internet hesaplarını biraz daha kurcaladım. Bilgisayarları banka hesapları kadar temiz değildi. Her dört kurban da gigabytelarca porno film, resim ve video indirmiş. Üstelik çoğu çocuk pornosu. Ayrıca kurbanların çocuklukları, okul yaşantıları da sorunlu görünüyor. Hiçbirinin normal davranışları yok. Çocukken taciz ya da tecavüze uğramış olma ihtimalleri yüksek.’

Sanki masaya bir bomba düşmüştü. Hepsi şaşkınlıkla birbirlerine baktılar.

İlk konuşan Ece oldu. ‘İşte bu profili mükemmel şekilde tamamlar.’

‘Nasıl?’ diye sordu Ateş. Hepsi heyecanla Ece’ye baktılar.

‘Kurbanların hepsi pedofil. Yani halk arasındaki adıyla sübyancı. Katil toplumu onlardan temizlemeye çalışıyor. ‘Misyoner seri katil’ tiplemesine çok uygun. Aynı zamanda hem intikam almaya, hem de çektiği acıları başkalarını da çekmesini engellemeye çalışıyor.’

Herkes gözlerini kısarak ona bakınca Ece daha ayrıntılı bir açıklamaya girişti.

‘Daha önce elimizdeki verilerden dört sonuca ulaşmıştım. Katilin kurbanların ellerini kalbine koymasından çok sevdiği birinin yerine onları öldürmüş olması, sonradan büyük bir pişmanlık ve suçluluk duyup polise şifrelerle bulunduğu yeri anlatmaya çalışması, orta parmaklarını kesmesinden cinselliğe gönderme yapıp tecavüze uğramış olma ihtimali ve son olarak da, buradan hareketle kurbanların da tecavüzcü olma ihtimali.’

‘Oldukça mantıklı.’ diye mırıldandı Yaprak. Ece devam etti.

‘Şimdi elimde iki bulgu daha var. Yaprak’ın olay yerlerine bakış açısıyla ortaya çıkardığımız çocuk parkı ve şimdi de kurbanların internet hesapları. Bu her iki veri de az önce anlattığım dört teoriyi kanıtlar ve yeni bir sonuca yol açar: Katil kesinlikle çok sevdiği biri tarafından çocukluğunda tecavüze uğramış. Kurbanları 40-55 yaşları arasında olduğunu düşünürsek yüksek ihtimalle bu kişi babası. Kurbanları babasıyla özdeşleştiriyor. Buradan da katilin 20-35 yaşları arasında olduğu sonucunu çıkarabiliriz.’

‘Ama peki katil niye o zaman babasını öldürüp intikamını direkt almıyor? Bunca zahmet niye?’ diye herkesin aklına soruyu dile getirdi Yaprak.

Ece tam cevaplamak için ağzını açmışken aniden çalan kapının sesiyle hepsi irkildi…

Polisiye Hikaye DÖVMECİ KATİL – 9

‘Pizza.’ diyerek ayağa kalktı Yaprak ve alt kata indi. Bir-iki dakika sonra ise bembeyaz bir yüzle ve elinde bir zarfla yukarı çıktı.

‘Yeni şifre.’ dedi Ateş soğukkanlılıkla. ‘Olaya dahil olduğumuzu haberlerde görmüş olmalı. Polise güvenmiyor. Yerini bizim bulacağımızdan emin olduğu için bu seferki şifreyi bize gönderdi.’

‘Kendini öldürtmeye kararlı.’ dedi Ece kaşlarını çatarak.

‘Yani iki dakika önce kapımızda bir seri katil mi vardı?’ diye sordu Yaprak gözlerini kocaman açarak.

‘Orta yaşlı bir pedofil değilsen sorun yok.’ diye gülümsedi Ece. ‘Sakin ol, katilin derdi bizimle değil, babasıyla.’

Bora uzanıp zarfı Yaprak’ın elinden aldı ve açıp içindeki kağıdı çıkardı. ‘Yine önceki şifre sistemiyle göndermiş. Bu seferki kelime ‘ikinci’. 81 ve 2. Bir adres olması muhtemel.’

Sırt çantasından bir tablet bilgisayar çıkarıp araştırmaya başladı. Tekrar çalan kapı ziliyle, Yaprak belinden 45′lik Colt’unu çıkarıp eline aldı ve hızla aşağı indi. Birazdan geldiğinde elinde dört kutu pizza vardı.

On dakikalık bir yemek arasından sonra Yaprak’a dönen Ece, ‘Senin soruna gelince,’ dedi ‘katil babasını öldürmüyor çünkü babası ya ulaşamayacağı kadar uzakta ya da zaten ölmüş.’

‘Bu da bizim tetikleyicimiz, yani katilin cinayet işlemeye başlama nedeni olabilir.’ dedi Ateş gözleri parlayarak. ‘Çocukluğunda babası tarafından tecavüze uğramış olan katil, bunu zamanla bilinçaltına gömüp bir şekilde hayatına devam etmiştir. Ama bir gün babası ölünce, gömdüğü olay tekrar canlanmış, babasıyla bir iç hesaplaşmaya girişmiştir.’

‘Kesinlikle doğru. Babasından alamadığı intikamı ona çok benzeyen başkalarından alıyor.’ dedi Ece. ‘Ama buardaki soru şu. Bu kurbanları nereden buldu?’

‘Demek ki katil kurbanların yakın çevresinden biri ve bir şekilde onlardan şüpheleniyor.’

‘Bilgisayarlarla arası iyiyse benim yaptığım gibi bulmuş olabilir.’ diye söze girdi Bora. ‘Aslında bu kurbanları araştırırken onlarla ortak yönü çok olan, aynı yaşlarda birine daha rastladım. Benzer bir sosyal çevre, benzer zenginlik ve saygınlık, benzer bilgisayar dosyaları, aynı sapıklık ama adam iki hafta önce ölmüş. Ünlü iş adamı Ali Ziya Çeliker. Çeliker Holding’in sahibi.’ dedi Bora.

‘Sanırım babasını bulduk.’ diye fısıldadı Ateş heyecanla ayağa kalkarak.

Polisiye Hikaye DÖVMECİ KATİL – 10

‘Adamın çocuklarını araştır hemen.’ dedi Ece Bora’ya ve kalkıp kahve suyu koydu. Ateş odada ileri geri yürüyor, Yaprak da ellerini ovuşturarak pür dikkat Bora’yı izliyordu. Ece herkese kahvelerini dağıttı. Uzun bir sessizlikten sonra ‘Bir şeyler buldum.’ dedi Bora.

‘Ali Ziya Çeliker’in iki çocuğu var. Erdem Çeliker ve Sude Çeliker. Erdem Çeliker 30 yaşında. Liseyi Amerika’da okumuş ve bir daha da dönmemiş. Tüm uçuşları, ülkeye giriş çıkışları inceledim. Sahte bir pasaportu yoksa eğer, son 5 yıldır Türkiye’ye hiç giriş yapmamış. Amerika’da da hiçbir okulda ve iş yerinde kaydı yok. Baba parası yiyerek serserilik yapıyor olmalı.’

‘Ama bu işi yapan o olmalı.’ diye itiraz etti Yaprak. ‘Kadın seri katiller çok enderdir ve bir kadının bütün o kurbanları taşımaya gücünün yetmesini aklım almıyor.’ Destek bekler gibi Ece’ye baktı.

‘Haklısın düşük bir ihtimal ama imkansız değil.’ dedi Ece. ‘Çoğunlukla tecavüze uğrayan erkekler karşı tarafı cezalandırır. Kadınlar ise, eğer üstesinden gelemezlerse uyuşturucu kullanarak ya da fahişelik yaparak kendilerini cezalandırır.’ dedi Ece arkasına yaslanarak. ‘Şu Sude Çeliker’i bir dinleyelim bakalım.’

Bora kahvesinden büyük bir yudum alıp devam etti.

‘Sude Çeliker ise İstanbul’da, Arnavutköy’de anne ve babasıyla yaşıyormuş. 26 yaşında. Ekonomi bölümünü bitirmiş, babasının şirketinde çalışıyor. Başarılı ve zeki bir kız. Hatta lisede satranç şampiyonuymuş.’‘Satranç…’ dedi Yaprak gözlerini kısarak. ‘Kesinlikle…’ dedi Bora. Aynı anda aynı şeyi düşünmüşçesine birbirlerine bakıp başlarını salladılar.

‘Dövmelerin sırrı çözülmüştür.’ dedi Yaprak, Ece ve Ateş’e gülümseyerek.

‘Anlat’ dedi Ateş sabırsız bir sesle.

‘Kurbanların alınlarındaki o dövmeler satranç taşları.’ dedi Yaprak heyecanla. ‘İlk cinayet Ş8, yani Şah8. Şah’ın satranç tahtasındaki maksimum hamle sayısı 8′dir. Ne yöne olursa olsun, tek kare ilerleyebildiği için toplam 8 hamle yapabilir. Vezir 27 hamle, Kale 14 hamle ve son kurban popçu Tarık Tay’daki dövme de F13, yani Fil’in yaptığı 13 hamle.’

‘İlk kurban, şah, bir milletvekiliydi. İkincisi, vezir, bir medya patronuydu, üçüncü kurban, kale, bir tv programcısı, son kurban, yani fil de popçuydu.’ diye söze girdi Bora. ‘Katil kurbanları kendince, önem sıralarına göre güçlü taştan güçsüze doğru dizmiş.’

‘Ve bize kurbanların gizli kalmış tecavüzlerini ve pedofili eğilimlerini anlatmak için en iyi bildiği şeyi, satrancı kullanarak mesaj vermeye çalışmış. Üstüne üstlük, bu dövmelerin altında bile ‘beni bulun’ çığlığı yatıyor.’ diye tamamladı Ece üzüntülü bir sesle.

‘Pichushkin…’ diye mırıldandı Bora. Herkesin meraklı bakışlarını fark edince açıklamaya koyuldu. ‘Rus seri katil. Bir satranç tahtasını cinayet işleyerek doldurmaya çalışırken 61. cinayetinde yakalandı.’

‘Kopya cinayet mi?’ diye sordu Ateş.

‘Sanmam.’ diye cevapladı Bora kısa bir süre düşündükten sonra. ‘Benzerlik tesadüfi olmalı. Katilin pişmanlığı, suçluluğu ve yakalanma arzusu çok yoğun. O kadar sabredemez. Taşları tamamlayınca bitecek.’

O zaman işleyeceği iki cinayet daha var.’ dedi Ateş. ‘A8 ve P1, at ve piyon.’

Polisiye Hikaye DÖVMECİ KATİL – 11

‘Hemen adresini bul, Bora.’ dedi Ece. ‘Şu an elinde bir kurban olabilir.’Bora ‘Adresin yarısını zaten zarflarda gönderdiği şifrelerle bize vermişti. 81 ve 2. Bunu Sude Çeliker’in Arnavutköy’deki adresiyle karşılaştırırsak… tutmuyor, hiç bir şekilde uymuyor.’ dedi. ‘Şaşırtıcı değil.’ diye devam etti bir süre sonra. ‘Kurbanlara o kadar işkenceyi ailesinin evinde yapamaz. Mutlaka kendine ait, uzak ve ıssız bir yerde bir evi olmalı.’O sırada Ateş’in telefonu çaldı. Telefonu açtı ve ‘Dur tahmin edeyim. Kurbanın alnında A8 yazıyor.’ dedi alaycı bir sesle. Arayan Komiser Nihat’tı ve o anda telefonun diğer ucunda şok geçiriyordu. ‘Nasıl bildiğimi boş ver.’ diye devam etti Ateş. ‘Çok yaklaştık, hazırlanın. Bu gece gidip katili alacağız. Haber bekleyin.’ deyip telefonu her zaman yaptığı gibi komiserin yüzüne kapattı.

‘Cesetlerin enselerinde ne olduğunu çözemediğim küçük delikler vardı.’ dedi Yaprak aniden, Ece’ye dönerek. ‘Katil kurbanlarını elektrik tabancasıyla kaçırıyor olmalı. Taşımak için de tekerlekli sandalye kullanıyor. Ayrıca Tarık Tay cinayetinde tanıklar iri-yarı bir kadının tekerlekli bir sandalyeyi ittiğini gördüklerini söylemişler. Biz katilin kadın kılığına girdiğini varsaymıştık ama yanılmışız. Katil güçlü kuvvetli bir kadınmış. Sude Çeliker kesinlikle baş şüphelimiz.’

‘Haklısın.’ diye onayladı Ece bir gözü Bora’da.

‘Belgrad Ormanı’na gidiyorsunuz.’ dedi Bora bir iki dakika sonra. ‘Sude Çeliker babasının ölümünden 1 hafta sonra Bahçeköy’de 81 numaralı sokakta 2 no’lu apartmanın bodrum katını satın almış. Bundan sonraki iki cinayetin zarfta gelen şifreleri büyük ihtimalle bu bodrumu anlatan ‘eksi bir’ gibi bir şeyler olacaktı.’

Parmağını bilgisayarın üzerinde oynatıp devam etti. ‘Kredi kartlarında mobilya ya da beyaz eşya gibi bir harcama yok. Yani burası yaşamak için değil, öldürmek için satın alınmış. İşte size kesik parmakları bulabileceğiniz gerçek bir olay yeri.’

‘Ece hazırlan. Gidiyoruz.’ diye ayağa kalktı Ateş. ‘Belki elindeki kurbanı ölmeden kurtarırız.’ İkisi de silahlarını kontrol edip, kurşun-geçirmez yeleklerini giydiler ve endişeli gözlerle onları izleyen Yaprak ve Bora’yı geride bırakıp koşar adım çıktılar…

Polisiye Hikaye DÖVMECİ KATİL – 12

Odakule’ye doğru sessizce ve hızlı adımlarla yürürken Ateş Komiser Nihat’ı aradı ve adresi verdi. Otoparktan Ateş’in arabasını aldılar ve Ece sürücü koltuğuna oturdu, hırsla gaza bastı.

Bahçeköy 81. sokağa vardıklarında, arabayı 2. apartmanın karşısına park ettiler. İçeride elle tutulur bir gerginlik vardı. Arabadan inip karanlık kaldırımda beklemeye başladılar. Birazdan sessizce yaklaşan iki polis arabası gelip arkalarına park etti.

Komiser Nihat hemen inip yanlarına geldi. Sigarasını yere atıp ‘Başlıyoruz.’ dedi gergin bir sesle. ‘Önce ‘teslim ol’ çağrısı yapacağız.’

‘Hayır.’ diye itiraz etti Ateş. ‘Elinde kurban olabilir.’

‘Bize bir şans verirseniz içerideki kurbanı kurtarabiliriz.’ dedi Ece arabaya yaslanırken.

Komiser Nihat derin bir nefes alıp yeni bir sigara yaktı. ‘Pekala.’ dedi ikisini de süzerek. ‘Baştan beri bu olayı nasıl çözdüğünüzü anlamadım ama şu an size güvenmekten başka çarem yok. Dediğiniz gibi olsun. Baskın yapacağız.’ Hızla arkasını dönüp polis ekibinin yanına gitti.

Beş dakika sonra Ateş ve Ece, dört kişilik bir polis ekibi ile birlikte eski ve rutubetli apartmanın köhne merdivenlerini sessizce iniyorlardı. Bodrum dairesinin kapısına vardıklarında polislerden biri eğilip bir çubuk ve bir telle kapıyı çabucak açtı.

İçeriden hafif bir vızıltı ve boğuk sesler geliyordu. ‘Testere’ diye fısıldadı Ateş ve hızla küçük ve boş salonu geçip sesin geldiği odaya girdiler.

Gördükleri manzara karşısında ise kanları dondu…

Polisiye Hikaye DÖVMECİ KATİL – 13

Bomboş odanın tam ortasında, tavandan sarkan sarı ışığın altında, orta yaşlı, elleri ve ayakları zincirlenmiş, başı demir bir mengene içinde, ağzı bantlanmış, çırılçıplak, yarı baygın bir adam demir bir sandalyeye yığılmış halde oturuyordu.

Önünde, elinde elektrikli, kırmızı bir testereyle, şaşkın ve yıkılmış gözlerle, çok uzun boylu, iri yarı, kar maskeli simsiyah bir figür tehditkar bir tavırla dikiliyordu.

Ece silahını yerine sokup ellerini kaldırarak bir adım öne çıktı.

‘Olanlar senin suçun değildi Sude.’ dedi yumuşacık bir sesle. ‘Sen küçücük bir çocuktun. Engelleyemezdin.’

Bir an katilin bakışları yumuşadı ama sonra aniden bir adım geri çekilerek elektrikli testereyi kaldırıp kendi boğazına dayadı. ‘Geri çekilmezseniz üstünüzden benim kanımı temizlemek zorunda kalırsınız.’ dedi soğukkanlılıkla.

Ece sakince gülümseyerek ‘Bu hiçbir şeyi çözmez.’ dedi. ‘Ne yaparsan yap, tüm dünyayı da yok etsen geçmişini değiştiremezsin. Kabullenip yoluna devam etmek zorundasın.’

Sude Çeliker sesini çıkarmadan ifadesiz bir yüzle Ece’ye bakıyordu. Bundan cesaret alan Ece yavaş ve küçük bir adım atarak devam etti.

‘Evet, onlar tecavüzcü ve sübyancıydı. Belki ölmeyi hak ediyorlardı ama kendini bir de bu yükün altına sokmaya değer miydi? Sen özünde yumuşak kalpli bir insansın. Pişmanlık ve suçluluk duyduğunu biliyorum. Hadi şimdi, o testereyi bırak ve en azından bu hataya bir son ver.’

Sude elindeki testereyi Ece’nin gözlerinin içine bakarak yere attı, maskesini başından sıyırıp attı ve diz çöküp yere, kurumuş kanların üzerine kapandı ve hıçkırarak ağlamaya başladı. Simsiyah, zuzun saçları yerdeki kan gölcüğünde yüzüyordu.

Hemen koşan polislerden ikisi kurbanı çözmeye, ikisi de Sude’yi kaldırıp kelepçelemeye koyuldu.

Ece duvara yaslanıp derin bir oh çekti. ‘İyi işti.’ dedi Ateş. Ece sadece başını sallamakla yetindi. Odadan çıkarken gözleri karşı duvara takıldı. Ahşap bir rafta, ikisi boş altı kavanoz vardı. Geri kalan dört kavanozda ise bulanık bir sıvının içinde yüzen parmaklar…

Ertesi gün Ateş, Ece, Bora ve Yaprak Nevizade’de rakı-balık eşliğinde çene çalarken ve Ateş çalan telefonunu yedinci kez duymazdan gelirken; tüm gazeteler, televizyonlar, sosyal medya ve sokaktan geçen insanlar hararetle kadın bir seri katilden bahsediyordu…

– Son –